No Guts, No Glory

Het Begin: Spanning en Voorpret

Je kent het wel… dat gevoel als je ergens aan begint, vol spanning en zin. Zo voelde het ook toen ik deze week voor de achtste keer de Vierdaagse startte. Je trekt je schoenen aan, checkt je blarenpleisters, en dan begint het avontuur: samen met duizenden anderen de weg op.

Festivalgevoel, maar dan Anders

De sfeer bij de start is magisch. Je hoort muziek, ziet mensen met vlaggetjes, deelnemers uit alle hoeken van het land (en daarbuiten), die elkaar lachend groeten. Het is net een uitgestrekt festival; maar dan veertig kilometer lang. Overal staan mensen: kinderen die high-fives uitdelen, ouderen met ingesmeerde stoellakens die applaudisseren, vrienden en familie die hun helden staan op te wachten. Elk dorp dat je binnenloopt voelt als een nieuw feestje. Muziek, aanmoediging, vlaggen, dansjes… en soms zelfs een traantje van trots of ontroering. Je wordt echt gedragen door de energie van de massa, door het samen-zijn en de gedeelde trots.

De Strijd Onderweg

Maar eerlijk is eerlijk: naast al dat feestgedruis is er ook de strijd. Terwijl je van feestje naar feestje loopt, voel je je voeten branden. Je benen worden zwaar, je heup begint stiekem te zeuren, en bij elke stap voel je: er zit wéér een blaar bij. Dit jaar hield ik het op drie blaren. Noem het een meevaller; na vorig jaar, toen ik eigenlijk alleen nog maar blaren over had. Meer blaar dan voet. Mijn teennagels los, mijn voeten dik… maar toch liep ik door. Want midden in dat feest loopt de pijn gewoon met je mee. Het hoort erbij. Dat beetje zelfmedelijden, de gedachte: “Waarom doe ik dit mezelf aan?” Maar dan klinkt er weer muziek, hoor je een groep zingen, krijg je een glimlach van een onbekende. En plots weet je weer: hier doe je het voor.

De Overwinning en Wat Die Betekent

De overwinning aan het eind… die Via Gladiola, waar je gedragen wordt door het applaus van duizenden uitgelaten mensen…voelt daardoor nog intenser. Overwinning smaakt zoveel zoeter na strijd. Je beseft: er is geen feestje zonder pijn, geen overwinning zonder strijd. No guts, no glory.

Waarom Zet Je Door?

Waarom?

Omdat er geen overwinning is zonder strijd.
Geen feestje zonder weerstand.
No guts, no glory.

Inspiratie van Thuis

Afgelopen week werd mijn moeder 79 jaar. En nog steeds, echt waar, springt ze touwtje. Fit en vitaal. Waarom? Omdat ze een doel heeft. Ze blijft oefenen, elke dag opnieuw. Ze wil fit blijven en tot haar tachtigste nog kunnen touwtje springen, en dus doet ze wat daarvoor nodig is.

Jouw Eigen Strijd

Misschien zit jij nu midden in je eigen strijd.
Afvallen.
Stoppen met roken.
Je relatie met eten willen veranderen.
Een eetstoornis overwinnen.

Wat is Jouw Waarom?

Het lijkt soms onmogelijk. Maar weet je? Alles begint met één belangrijke vraag:
Wat is jouw waarom?
Waarom wil jij dit veranderen? Wat is het échte verlangen daaronder?

Volhouden en Doorzetten

Als je dat helder hebt, wordt volhouden makkelijker. Niet gemakkelijk, maar wél mogelijk. Dan ga je niet alleen af op motivatie; die is er soms wél, soms niet. Je vaart dan op een innerlijk kompas.

En ja, dat betekent ook: met blaren doorlopen. Denken: “Ik zie het niet meer zitten”, en tóch een stap zetten. En nog een. Want overwinnen is niet: “Ik denk het, dus ik kan het.”
Overwinnen is: doorgaan, juist op de momenten dat je wilt opgeven.

Mijn Eigen Weg en Jouw Kans

Ik ken die strijd.
Als jongen had ik zelf een eetstoornis. Dagen waarop alles draaide om eten, of juist niet eten. Ik weet hoe diep je kunt zitten. Maar ik weet ook hoe het voelt om vrij te zijn; om niet meer door eten beheerst te worden.

Diezelfde kracht voel ik elk jaar weer op de Via Gladiola. Die laatste meters van de Vierdaagse… moe, kapot, maar zó trots. Zó levend.

Samen Naar Jouw Feestje

Dat geldt niet alleen voor de Vierdaagse, maar ook voor jouw eigen gevecht. Of dat nu afvallen is, stoppen met roken, of je relatie met eten veranderen. Het feestje, die overwinning, komt niet vanzelf. De vraag is: waarom wil jij dit? Wat is jouw échte reden?

Weet: de pijn onderweg, de moppermomenten, de tranen… ze maken straks jouw overwinning waardevol.
Mag ik je daar een duwtje in geven? Jij kunt dit. Samen blaren lopen.
Samen naar jouw feestje, hoe zwaar het soms ook voelt.

Stap voor Stap, met Trots

Neem contact met me op als je wilt starten. Ik help je graag.

👉 Stuur me een WhatsApp-bericht

Voor nu: wees trots op jezelf. Geniet van jouw feestje vandaag en loop met opgeheven hoofd verder.
Op naar de volgende overwinning!

Ron
No guts, no glory.